Adina i Okna. Paulina Orłowska

Jesienią 1940 r. Niemcy stworzyli największą zamkniętą dzielnicę żydowską w okupowanej Europie. Tego dnia dla około 450 tyś. osób życie stało się koszmarem. Żałosna szarość budynków, wszechobecny ścisk, brud i harmider tylko potęgowały tak ponurą już rozpacz. Za tym murem, znalazła się ośmioletnia Adina. Większość przebywających tam ludzi, tęskniła bez wyjątku, za zobaczeniem choćby sporego kawałka nieba i długiego pasa horyzontu. Mama dziewczynki w ostatnich chwilach swego życia poprosiła córeczkę, aby ta uciekała z getta, szukała słońca i życia. Pewnego dnia Adina przechodzi na drugą stronę muru. Z uwagi na to, że jest żydowskim dzieckiem, staje się „w aryjskiej” części miasta kimś zakazanym i niechcianym. Oszołomiona przestrzenią, gwarem i zielenią błąka się bez celu. Tak rozpoczyna się jej, samotna ucieczka. W trakcie tej wędrówki dziewczynka doświadczy wielu, niezwykłych zbiegów okoliczności, żeby w pewnym momencie jej losy złączyły się z losami innych wojennych uciekinierów. Ważną rolę w tej historii odegrają okna, horyzont i kolor zielony - "Kolor czerwcowej trawy, liści kasztanowca i konika polnego”. Paulina Orłowska napisała piękną, wzruszającą, wartościową i niesłychanie uderzającą w serce opowieść, która powstała ku pamięci wszystkich, których tak okrutnie doświadczył los. Mimo, że jest to bardzo trudny temat, to autorce udało się idealnie dostosować treść do wrażliwości dzieci. To pierwsza taka publikacja wydana przez Muzeum Getta Warszawskiego, w której świat wojny ukazany jest oczami małego dziecka. Ta przejmująca opowieść o ośmioletniej żydowskiej dziewczynce, uratowanej z getta, ukazuje jak dzieci musiały radzić sobie w tych okropnych warunkach. Znajdziemy tu również wspaniałe ilustracje, wykonane przez Mariannę Sztymę, malarkę i ilustratorkę. Zieleń jest barwą dominującą w tej opowieści, jest kolorem nadziei. Idealnie zostało to uchwycone w ilustracjach, gdzie zderza się z ciemnym kolorem murów, z kolorem bezsilności i strachu. Pamiętajmy i nigdy nie zapominajmy o przesłaniu „Nigdy więcej wojny”!!! To nasz wyraz nadziei, że to, co się kiedyś zaczęło, nie powtórzy się w następnych pokoleniach!